فکر کنم برای همه پیش اومده یا اینکه پیش میاد . اینکه فکر کنیم در کاری که انجام میدیم تنها و منحصر به فردیم . یعنی اینکه فکر کنیم فقط خودمون هستیم که اون کار و انجام میدیم . البته این عقیده و نظر شامل هر چیزی می تونه بشه . مثل ؛ نوع زندگی ، فعالیت اجتماعی ، رفتار شخصی ، ارتباطات جمعی ، رعایت برخی سنت ها ، عشق و روابط عاشقانه و هر چیز دیگه که شما فکرش رو کنید . این فکر و باور به تنها و منحصر به فرد بودن در کار یا فعالیت یا هر چیز دیگه تا اونجا پیش میره که یا آدم متوهم میشه و فکر میکنه یه کار خاصی داره انجام میده و یه آدم استثنایی . یا اینکه دچار توهم میشه و با همین توهم ترس و وحشت تنهایی زمین گیرش می کنه و از همه جدا میشه .
یکم باز طولانی شد مطلبم . خلاصه اینکه این توهم به نظر من قسمت هر آدمی میشه و یه مدته قسمت من شده . اونم بیشتر در حوزه فردی و شخصی . یکیش مربوط به همین نوع زندگیم میشه ، یه مدته فکر می کنم اکثر آدم ها ساعت یازده ، دوازده می خوابن و تک و تُکی که بیدارن دیگه یک می خوابن و شاید به تعداد انگشتان دست هم کسی پیدا نشه که مثل من هر شب تا ساعت سه و چهار صبح بیدار باشه (به استثنا اشخاصی که به جهت شغل و فعالیت های دیگر ناچار به بیدار ماندن هستن).
موضوع بعدی هم مربوط میشه به وضعیت موجودم که فکر می کنم هیچ کسی پیدا نمیشه که دو سال خودش رو معطل یکی دیگه کنه و خوشی و تفریح و آرامش و خلاصه زندگی رو از خودش بگیره . اونم به خاطر کسی که دیگه هیچ جایی تو ذهن و دلش ندارم و وقتی هم من و می بینه هیچ خاطره و تصویری از گذشته تو ذهنش زنده نمیشه و یا بهتره بگم نمی خواد که چیزی از گذشته زنده بشه . و حتی بدتر از این ، اون گذشته رو بخش تاریک و سیاه زندگیش می دونه.
این حال و احوال، نه من ، هر کس دیگری رو که توش قرار بگیره اذیت می کنه . مخصوصا اینکه فکر کنی تنهاترین آدمی هستی که تو این موقعیت قرار داری. به خاطر همین گفتم بذار اینجا با دوستان مجازی موضوع رو در میان بگذارم و ببین واقعا" آدم های دیگری مثل من هستن که تا صبح بیدار بمونن ؟ یا کسی پیدا میشه که تو موقعیتی که گفتم خودش رو معطل یکی دیگه کرده باشه؟ واقعا" کسی هست ؟ کسی مثل من پیدا میشه ؟
میشه ,اینکه ,بیدار ,خودش ,گذشته ,پیدا ,انجام میدیم منبع
درباره این سایت